Ανδρόνικος Λαπαρδάς
Ἀνδρόνικος Λαπαρδάς | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 12ος αιώνας |
Θάνατος | Δεκαετία του 1180[1] |
Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | στρατηγός |
Ο Ανδρόνικος Λαπαρδάς ήταν Βυζαντινός στρατηγός ο οποίος υπηρέτησε κατά την διάρκεια της βασιλείας των τελευταίων αυτοκρατόρων προερχόμενων από την οικογένεια των Κομνηνών[2].
Με μεγάλο μέρος της αριστοκρατίας να έχει ταχθεί υπέρ της Μαρίας Κομνηνής (κόρης του Μανουήλ Α΄), ο ίδιος αντιτάχθηκε στην αντιβασιλεία, της οποίας ηγούνταν η Μαρία της Αντιόχειας και ο πρωτοσέβαστος Αλέξιος Κομνηνός, έπειτα από τον θάνατο του Μανουήλ Α΄ Κομνηνού το 1180. Το 1182, ο Ανδρόνικος Λαπαρδάς έλαβε διαταγή εκ μέρους τού αντιβασιλέα Ανδρόνικου Κομνηνού να βαδίσει προς τα δυτικά, προκειμένου να συναντήσει τα στρατεύματα του εξεγερθέντα στρατηγού Ιωάννη Κομνηνού Βατάτζη, ο οποίος είχε ξεσηκώσει την πόλη της Φιλαδέλφειας[3]. Ο Λαπαρδάς ηττήθηκε στην μάχη, ωστόσο, μετά τον θάνατο τού Βατάτζη, οι κάτοικοι της Φιλαδέλφειας τάχθηκαν με το μέρος του αντιβασιλέα[3].
Στην διάρκεια της ίδιας περιόδου, ο Βασιλέας Μπέλα Γ΄ της Ουγγαρίας πραγματοποίησε εκστρατεία εναντίον της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στα Βαλκάνια. Η ηγεσία των βυζαντινών στρατευμάτων, τα οποία ήσαν παρατεταγμένα επί των συνόρων, στο Νις και το Μπρανίτσεβο, ανατέθηκε στον Λαπαρδά, καθώς και σε έναν ακόμη στρατηγό, τον Αλέξιο Βρανά[4]. Η γνωστοποίηση της ανόδου στον θρόνο του Ανδρόνικου Κομνηνού, ως Ανδρόνικου Α΄, διαίρεσε τους δύο διοικητές, οι οποίοι και υποχώρησαν προς την Πύλη του Τραϊανού. Πράγματι, σε αντίθεση με τον Βρανά, ο Λαπαρδάς είχε ταχθεί ενάντιος στον νέο αυτοκράτορα[5]. Συνελήφθη αιχμάλωτος και φονεύθηκε, καθώς διέφευγε προς τα ανατολικά[5].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ Court Ceremonies and Rituals of Power in Byzantium and the Medieval Mediterranean: Comparative Perspectives, BRILL, 2013.
- ↑ 3,0 3,1 Andrew Stone, Alexius II Comnenus, Université d'Australie-Occidentale, 2004.
- ↑ Nicetas Choniates , O City of Byzantium: Annals of Niketas Choniatēs, Wayne State University Press, 1984.
- ↑ 5,0 5,1 Paul Stephenson, Byzantium's Balkan Frontier: A Political Study of the Northern Balkans, 900-1204, Cambridge University Press, 2000.